Hos Conceito byggjer me opp av tid og avstand. Tida kjem frå langt borte, det var allereie på førtiåra at familiens vingårder byrja. Avstanden er ikkje mindre, Douro Superior har alltid vore langt frå alt. Modernitet har pressa dette. .Du kan ikkje.
Tider og avstandar samlar seg inn i enkle løysingar. Vegar, vegane, nærleiken. Vi hadde draumen om å lage flasker av solskin og jord, og vi globaliserte det. Kjærleik til landet vårt, kjærleik til verka våre.
Og plutseleg, våre vinar, som er ei samling av alt dette og alt dette som fins her nede, gjekk rundt i verda og vart sletta ut i glassar på alle stelle. Vi reiste med dei, og såg alltid fram til å koma heim. På kvar reise tok me med oss ei ny drøm, ein ny ambisjon. Nokre gonger eit venskap, andre gonger ein vin, eit prosjekt på eit anna kontinent, ei ny lærdom som blir integrert med det vi har her.
Avstanden er kortare i dag, og tida går lenger fram. På kvar flaske me stoppar dei, veit me at dei vil gje oss meir om eit år, om fem, om ti. Lat oss no venta på dei ti åra for å nyte vinda, for å glede oss over sanninga. Alltid berre ein fot i Douro, vår kulturarv, vår stolthet og vårt ansvar. Portugal har funne nye vegar over havet og tek jorda vår med seg.
I ein vrak er det ein måte å sjå ting, avstand og tid, men det fins berre éin følelse -- eit skjelv. Konseptet.
Hos Conceito byggjer me opp av tid og avstand. Tida kjem frå langt borte, det var allereie på førtiåra at familiens vingårder byrja. Avstanden er ikkje mindre, Douro Superior har alltid vore langt frå alt. Modernitet har pressa dette. .Du kan ikkje.
Tider og avstandar samlar seg inn i enkle løysingar. Vegar, vegane, nærleiken. Vi hadde draumen om å lage flasker av solskin og jord, og vi globaliserte det. Kjærleik til landet vårt, kjærleik til verka våre.
Og plutseleg, våre vinar, som er ei samling av alt dette og alt dette som fins her nede, gjekk rundt i verda og vart sletta ut i glassar på alle stelle. Vi reiste med dei, og såg alltid fram til å koma heim. På kvar reise tok me med oss ei ny drøm, ein ny ambisjon. Nokre gonger eit venskap, andre gonger ein vin, eit prosjekt på eit anna kontinent, ei ny lærdom som blir integrert med det vi har her.
Avstanden er kortare i dag, og tida går lenger fram. På kvar flaske me stoppar dei, veit me at dei vil gje oss meir om eit år, om fem, om ti. Lat oss no venta på dei ti åra for å nyte vinda, for å glede oss over sanninga. Alltid berre ein fot i Douro, vår kulturarv, vår stolthet og vårt ansvar. Portugal har funne nye vegar over havet og tek jorda vår med seg.
I ein vrak er det ein måte å sjå ting, avstand og tid, men det fins berre éin følelse -- eit skjelv. Konseptet.
